در هیاهوی روزمره، در میان دغدغه‌ها و شتاب زندگی، گاهی فراموش می‌کنیم که آرامش واقعی، در داشتن نیست؛ در بخشیدن است.
کار خیر، یکی از زیباترین جلوه‌های انسانیت است؛ جایی که انسان بدون انتظار، برای انسان دیگر قدمی برمی‌دارد.

وقتی دست نیازمندی را می‌گیری، فقط به او کمک نمی‌کنی؛ روح خودت را هم پاک می‌کنی.
شاید برای ما یک وعده غذا چیز بزرگی نباشد، اما برای کودکی گرسنه، معجزه‌ای از دل آسمان است.

کمک به دیگران، تنها یک عمل نیک نیست، بلکه یک وظیفه انسانی‌ست.
در جهانی که پر از بی‌عدالتی و فاصله طبقاتی‌ست، نیکوکاری پلی‌ست میان دل‌های شکسته و دستان توانمند.

چه زیباست که بتوانی لبخندی به لب کودک یتیمی بنشانی.
چه زیباست که چراغ خانه‌ای را روشن نگه‌داری با کمترین کمک ممکن.

هیچ کمکی بی‌ارزش نیست؛ حتی یک بسته نان، یک لباس گرم، یا یک لحظه گوش دادن به درد دل یک پیرمرد تنها.
گاهی کمک، در کلام است؛ در مهربانی؛ در فهمیدن و شنیدن.

بیایید دنیایی بسازیم که در آن، هیچ‌کس به‌خاطر نداشتن، شرمنده نباشد.
دنیایی که در آن، بخشش از ثروت مهم‌تر باشد.

ثروت واقعی، پول نیست؛ ثروت، دل‌هایی است که به عشق دیگران می‌تپند.
هر کسی با هر توان مالی، می‌تواند کار خیر انجام دهد. حتی یک لبخند، یک کلمه محبت‌آمیز، می‌تواند جهان کسی را تغییر دهد.

در دل هر کمک‌رسانی، دعای بی‌صدای یک مادر نهفته است.
در پشت هر غذای ساده‌ی خیریه، اشک شوق کودکی‌ست که دیگر گرسنه نمی‌ماند.

سازمان‌های خیریه، صدای کسانی هستند که فریادشان شنیده نمی‌شود.
آن‌ها بدون چشم‌داشت، امید را در کوچه‌های فقیرانه می‌پراکنند.

اما این سازمان‌ها به کمک ما نیاز دارند؛ به حمایت مردمی، به دستانی که بدون منت، همراه شوند.
با کمک‌های نقدی و غیرنقدی‌مان می‌توانیم در کنارشان باشیم و بخشی از این چرخه‌ی نور و مهربانی شویم.

آیا تا به حال طعم شادی کمک‌رسانی را چشیده‌ای؟
اگر نه، فقط یک‌بار امتحان کن؛ معجزه‌اش را خواهی دید.

شاید با یک کلیک، با یک انتقال ساده، با یک لباس اضافی، جان انسانی را نجات دهی.
شاید فردا خودت در جایگاه کسی باشی که امروز به او کمک می‌کنی.

دنیا دور است، و نیکوکاری چرخه‌ای‌ست از مهر و محبت.
بیایید امروز بخشی از این چرخه باشیم.

امروز می‌توانی کسی باشی که دنیا را برای یک انسان تغییر می‌دهد.
نه با ثروت، بلکه با قلبت.

در دنیای پر از درد، مهربانی نایاب است؛
اما اگر هر کدام از ما ذره‌ای محبت کنیم، دنیایی می‌سازیم که در آن، هیچ‌کس تنها و بی‌پناه نباشد.

کار خیر، تنها کمک به دیگران نیست؛ ساختن یک انسان بهتر درون خودمان است.
با هر قدم نیک، با هر نیت پاک، خودمان را به خدا نزدیک‌تر می‌کنیم.

محرومانی هستند که سال‌هاست چشمانشان به در است…
منتظر یک نفر، یک قلب، یک دست…

آیا وقتش نرسیده که آن «یک نفر» تو باشی؟
همین حالا، همین جا، می‌توانی آغازگر باشی.

بیایید برای کمک کردن، منتظر نباشیم؛
بیایید برای مهربانی، دلیل نخواهیم…

با هم، با دل‌هایی متحد، می‌توانیم سرپناهی باشیم برای دل‌های بی‌پناه.
با انسان‌دوستی، می‌توانیم از دل تاریکی‌ها، چراغی روشن کنیم.

فرصت زندگی کوتاه است، اما اثری که با کارهای خیرخواهانه به‌جا می‌گذاریم، ابدی‌ست.

امروز کمک کن… تا فردا دنیا جای بهتری باشد.
امروز مهربان باش… چون جهان به قلب‌هایی مثل تو نیاز دارد.